Ruim anderhalf jaar geleden ontving ik een telefoontje van de Vereniging de Oeverlanden Blijven! Een bezorgde stem aan de andere kant van de lijn vroeg waarom de vereniging niet op de hoogte was van de plannen voor de uitbreiding van het elektriciteitsstation Nieuwe Meer in Amsterdam, een project van de netbeheerders TenneT en Liander. Dit gesprek markeerde het begin van een intensieve periode vol uitdagingen en groei. Een uiterst leerzaam traject, zo blijkt achteraf.
Column
Sander van Rijn (44 jaar) werkt sinds 2024 bij TenneT als omgevingsmanager. Op dit moment houdt hij zich voornamelijk bezig met projecten in- en om Amsterdam.
Het keerpunt kwam toen we met alle betrokkenen om de tafel gingen zitten en gezamenlijk naar oplossingen gingen zoeken. Er werd gekeken naar de landschappelijke inpassing van het elektriciteitsstation, naar manieren om de visuele overlast te beperken en naar hoe we de directe omgeving konden verbeteren. Dit was niet de snelste weg, maar wel de juiste.
Als omgevingsmanager weet ik dat het behoud van vertrouwen cruciaal is. Dit is iets wat we voortdurend moeten voeden en onderhouden door middel van open communicatie en samenwerking. Alleen zo kun je een duurzame relatie opbouwen waarin ieders belang wordt gerespecteerd.
Het resultaat van al deze inspanningen is dat het project voldoet aan de eisen van TenneT en Liander, terwijl het op veel vlakken tegemoetkomt aan de wensen van de bewoners. Het vertrouwen is daarmee langzaam maar zeker teruggekeerd. Dat maakt de investering in tijd en energie meer dan waard. Een eindresultaat waar ik trots op ben.
Daarmee verbeterde de sfeer geleidelijk. Wat eerst onbegrip en weerstand was, evolueerde naar mogelijkheden voor samenwerking. Er werd beter geluisterd, er ontstonden gesprekken over hoe we de plannen konden aanpassen om zowel aan technische als omgevingswensen tegemoet te komen.
De bezorgdheid was begrijpelijk. Er waren grote zorgen over de toekomst van het gebied, waar veel mensen wonen, werken en van hun omgeving genieten. Toen de plannen bekend werden, bleek al snel dat de communicatie met de omgeving niet optimaal was verlopen. Er was verwarring over de impact op de omgeving en vooral over de betrokkenheid van buurtbewoners en verenigingen. Een uitdaging die we niet uit de weg konden én wilden gaan.
In de eerste maanden doorliepen we een intensief proces. We moesten niet alleen begrijpen wat er precies speelde, maar vooral ook hoe we het vertrouwen van de betrokkenen konden herstellen. Dat kostte veel tijd en energie. Met een serie goede gesprekken en overleggen wisten we bewoners steeds beter mee te nemen in de plannen en besluitvorming.
Column
Column
Ruim anderhalf jaar geleden ontving ik een telefoontje van de Vereniging de Oeverlanden Blijven! Een bezorgde stem aan de andere kant van de lijn vroeg waarom de vereniging niet op de hoogte was van de plannen voor de uitbreiding van het elektriciteitsstation Nieuwe Meer in Amsterdam, een project van de netbeheerders TenneT en Liander. Dit gesprek markeerde het begin van een intensieve periode vol uitdagingen en groei. Een uiterst leerzaam traject, zo blijkt achteraf.
Sander van Rijn (44 jaar) werkt sinds 2024 bij TenneT als omgevingsmanager. Op dit moment houdt hij zich voornamelijk bezig met projecten in- en om Amsterdam.
De bezorgdheid was begrijpelijk. Er waren grote zorgen over de toekomst van het gebied, waar veel mensen wonen, werken en van hun omgeving genieten. Toen de plannen bekend werden, bleek al snel dat de communicatie met de omgeving niet optimaal was verlopen. Er was verwarring over de impact op de omgeving en vooral over de betrokkenheid van buurtbewoners en verenigingen. Een uitdaging die we niet uit de weg konden én wilden gaan.
In de eerste maanden doorliepen we een intensief proces. We moesten niet alleen begrijpen wat er precies speelde, maar vooral ook hoe we het vertrouwen van de betrokkenen konden herstellen. Dat kostte veel tijd en energie. Met een serie goede gesprekken en overleggen wisten we bewoners steeds beter mee te nemen in de plannen en besluitvorming.
Daarmee verbeterde de sfeer geleidelijk. Wat eerst onbegrip en weerstand was, evolueerde naar mogelijkheden voor samenwerking. Er werd beter geluisterd, er ontstonden gesprekken over hoe we de plannen konden aanpassen om zowel aan technische als omgevingswensen tegemoet te komen.
Het keerpunt kwam toen we met alle betrokkenen om de tafel gingen zitten en gezamenlijk naar oplossingen gingen zoeken. Er werd gekeken naar de landschappelijke inpassing van het elektriciteitsstation, naar manieren om de visuele overlast te beperken en naar hoe we de directe omgeving konden verbeteren. Dit was niet de snelste weg, maar wel de juiste.
Als omgevingsmanager weet ik dat het behoud van vertrouwen cruciaal is. Dit is iets wat we voortdurend moeten voeden en onderhouden door middel van open communicatie en samenwerking. Alleen zo kun je een duurzame relatie opbouwen waarin ieders belang wordt gerespecteerd.
Het resultaat van al deze inspanningen is dat het project voldoet aan de eisen van TenneT en Liander, terwijl het op veel vlakken tegemoetkomt aan de wensen van de bewoners. Het vertrouwen is daarmee langzaam maar zeker teruggekeerd. Dat maakt de investering in tijd en energie meer dan waard. Een eindresultaat waar ik trots op ben.
