Aldert Elema is voor Eije Bosch en zo’n zeventig andere boeren in de provincie Groningen het eerste aanspreekpunt voor vragen rondom het nieuwe tracé. Hij noemt het een sport om ervoor te zorgen dat de grond na de werkzaamheden in de oorspronkelijke staat wordt teruggebracht – in ieder geval niet slechter. “Ik ben zelf boer, woon in de omgeving en wil dat ik ook later nadat het project is afgerond hier nog kan langskomen. Daarom zijn er afspraken gemaakt met TenneT, voor nu en in de toekomst. Want ik spreek uit ervaring dat wanneer grond niet goed wordt gedicht het na twintig of zelfs dertig jaar nog steeds van invloed kan zijn op de opbrengsten van je gewas.”

In Aduard was de gemeente Westerkwartier al bezig met de herinrichting van het dorp, waarbij ook gekeken werd naar mogelijkheden voor meer groen. In 2017 werden de landschapsplannen voor de aanleg van de nieuwe hoogspanningsverbinding vastgesteld en dat was precies op het juiste moment. Want de plannen voor herinrichting van Aduard lagen er al. De drukke Heereweg, waar veel vrachtverkeer overheen raasde, leek meer een landingsbaan dan een gewone weg. Hans Berrelkamp: “Ik zat als bewoner van de Heereweg in de klankbordgroep. Er zijn verschillende voorlichtingsavonden geweest waarin we met elkaar in gesprek zijn gegaan. De gemeente is er met open vizier in gegaan en er was over en weer sprake van vertrouwen. We zijn goed voorgelicht om keuzes te maken over de verlichting, klinkers en de keuze voor het groen. Wat mij betreft is dit proces heel prettig verlopen.”

Voor Hillechiena Iwema is de plek waar een bankje is neergezet bekend terrein. Ze groeide op in deze omgeving. De boerderij waarin Hillechina woonde brandde in 1949 af, het gezin verhuisde naar een houten noodwoning en in 1963 vertrokken ze naar Garnwerd. Later trouwde Hillechina met Tjarko Wibbens, een boer uit Stitswerd. Hillechiena: "Ik heb aan het Aduarderdiep een prachtige jeugd gehad, waarin ook de veerboot binnen ons gezin een belangrijke rol speelde. Vanuit Stitswerd zijn Tjarko en ik verschillende keren met vrienden over dit fietspad gekomen en dan zei hij 'wat zou het mooi zijn als hier een bankje zou staan zodat je samen kunt uitkijken en genieten van de omgeving hier’.”

Anne Jakob denkt terug aan het moment waarop de kunstmestspuiter onderweg was om zijn land te bemesten. “Eén telefoontje naar de aannemer dat deze van het land af moest, was voldoende. In de ideale situatie informeer je elkaar iets eerder. Maar niet alles op een boerenbedrijf is exact te plannen.” De koeien worden twee keer per dag gemolken. Dat betekent ook, dat ze twee keer per dag naar de stal moeten lopen. “En de koe gaat altijd voor”, lacht Anne Jakob.