Nu de nieuwe hoogspanningsverbinding volop in bedrijf is, kan de oude opgeruimd worden. Alles was zorgvuldig gepland, behalve het weer. Er komt sinds het najaar 2023 geen einde aan de lange herfst. De enorme hoeveelheid regen maakt dat het land niet geschikt is om met zwaar materieel op te werken. Marc: “Doe je dat wel dan richt je veel schade aan het land aan. En die kosten moet TenneT dan weer betalen.” Maar alleen maar wachten tot het een keer droog wordt, is voor TenneT en de aannemer ook niet prettig. De planning loopt dus aardig uit: “Dus hebben we met aannemer BAM gekeken wat we nu al wel kunnen doen”, zegt Aldert. Zo kunnen we de afstandhouders en de lijnen al wel naar beneden halen. BAM kwam met het voorstel om hiervoor ‘rupsdumpers’ te gebruiken. Wagentjes op rupsbanden die het land niet beschadigen maar toch de zware onderdelen uit een mast kunnen vervoeren.” 

Sprake van gedoe is hier zeker niet. Marc: “Wij zien de masten toch altijd als een soort hinderlijke obstakels in het land. Dat verandert niet, want we hebben allemaal elektriciteit nodig, dus moeten we er allemaal aan meewerken.” Zodra het droog wordt kunnen direct de rijplaten het land op voor het zwaardere materieel zoals een telekraan.

“De grootste mast weegt 85 ton, om die te vervoeren heb je een stevige ondergrond nodig. En wat denk je van het fundament? Die moet tot twee meter onder het maaiveld afgebroken worden. We hebben nog genoeg te doen”, besluit Aldert.

Bart ziet wel duidelijk dat de manier van werken anders is dan vroeger. “Je kon overal bij komen. En ik herinner mij dus dat ik als jongetje gewoon aan de elektriciteitskabels hing”, vertelt Bart.

“Hij bedoelt elektriciteitslijnen”, zegt Aldert gekscherend.” Bart lacht en vervolgt zijn verhaal: “En ik had daar zelfs een foto van. Jammer dat ik die kwijt ben. Je kunt het je toch niet voorstellen? Tegenwoordig wordt een werkterrein keurig afgezet. Niet dat ik dat nodig vind hoor, maar het is wel beter.”

Daar is Aldert het roerend mee eens. “Zonder duidelijke afrastering kwam het vroeger nog wel eens voor dat de aannemer zich een groter werkterrein toe-eigende dan nodig. Daar krijg je alleen maar gedoe van.”

Op het land van de familie staan vier spiksplinternieuwe hoogspanningsmasten van de nieuwe 380 kV-hoogspanningsverbinding van Vierverlaten naar Eemshaven. “We hebben van die werkzaamheden niet veel last gehad. En als er wel wat was, schakelden we Aldert Elema, adviseur namens TenneT, in. “En dat gebeurt dus ook”, begint Aldert. “Zo herinner ik mij tijdens de bouw dat Bart mij belde omdat er naast het fundament van een hoogspanningsmast een plas water op zijn erf stond. Als je daar niks aan doet dan kan dat schade veroorzaken, dus hebben we direct voor een oplossing gezorgd. Korte lijnen, tussen TenneT, de aannemer en de agrariër, is echt de sleutel tot succes.”

Marc: “Ik was fysiotherapeut voordat ik boer werd. Maar ik heb hier alle vrijheid en zie er ook wel een uitdaging in om dit werk te doen. De boerenprotesten spreken voor zich, we bevinden ons op dit moment in zwaar weer.” Vader Bart is verhuisd naar het dorp en is wel blij dat zijn zoon het stokje overgenomen heeft. “Ik werk nog wel mee hoor”, lacht hij. “En ik moet dus wel meer overleggen dan vroeger, maar dat vind ik juist ook wel prettig. Aan het eind van de dag ga ik naar huis en ben ik echt vrij. Daar geniet ik wel van.”

Barts vader emigreerde in 1962 vanuit België naar het mooie, uitgestrekte Groningse landschap om in Middelstum een boerderij te beginnen. Het bedrijf breidde in de jaren die volgden flink uit, en nu heeft de familie 102 hectare land, waarvan 10 hectare grasland. Dit stuk is bedoeld voor de vrije uitloophennen, er lopen er ongeveer 20.000 rond. Het familiebedrijf heeft het niet makkelijk; de gaswinning heeft het woonhuis onbewoonbaar gemaakt, waardoor Marc met zijn gezin in een noodwoning woont. Toch heeft het hem nooit weerhouden het bedrijf over te nemen.